Najpiękniejszy poeta / The Most Beautiful Poet

This special entry is for my international readers 🙂

I’ ve promised to write about Julian Tuwim on the occasion of his tribute year.  Tuwim published his first poem,  Plea (Prośba) ,  a  hundred years ago in  the „Kurier Warszawski” newspaper.  Eventually, Tuwim became one of the most renowned Polish writers, deeply rooted in Poland and its literary tradition. In addition to many volumes of poetry he also wrote for children. His brilliant and funny poem The Locomotive (Lokomotywa) shaped the language and imagination of many generations of Polish youngsters.

Tuwim’s poetry is famous for its incredibly rich, flexible, beautiful and elegant language which, at times, does not shy from biting or coarse expressions.

Watch and hear below:

I have the honour to present this Tuwim’s poem in an excellent and charming translation, as well as performance, by  Marcel Weyland, an outstanding writer and translator.

Just a moment, please! First, kindly read Tuwim’s short bio:

J U L I A N  T U W I M

Born: September 13, 1894, Łódź, Poland, into a middle-class family

Died: December 27, 1953 (aged 59), Zakopane, Poland

Occupation: Poet

Nationality: Polish

Ethnicity: Jewish

Literary movement: Skamander

Notable award: Golden Laurel of the Polish Academy of Literature (1935)

Parents: Izydor and Adela (nee Krukowski, shot by German Nazis in Otwock’s Gettho in 1942)

Spouse: Stefania Tuwim nee Marchew (since 1919)

Children: Ewa Tuwim-Woźniak

Relatives: Irena Tuwim (sister, a poet herself); Kazimierz Krukowski (cousin, a Polish-Jewish cabaret performer and writer);  great pianist Arthur Rubinstein; Adam Czerniaków,  a Polish-Jewish engineer and senator, who committed a suicide in the Warsaw Ghetto, uncle by marriage.

Most important life events:

Studies  (law and philosophy at the Warsaw University.) Co-funding  the literary group „Skamander” and the „Picador” cabaret. Writing for and acting as artistic director of several other cabarets. Emigration, at the beginning of WWII, to France, Brazil and finally the USA. Return to Poland in 1946, where his more modest creativity contrasted with his extensive prewar writing and performing.

Attention: behold,  The Locomotive!

Last but not least: why did I name Tuwim The Most Beautiful Poet?

Maria Kuncewiczowa (1895-1989), a writer, explains this well :

Tuwim with his gorgeous mole on his cheek . Apparently this mole gave him an inferiority complex. Hard to believe. I doubt that he would have been more beautiful without the mole, since he was so attractive with it. I imagined that  the Persian poet Hafiz looked just like him and I was surprised not to see  Tuwim walk  a gazelle on a silver chain through the city streets.

Bibliografia / Bibliography

Chosen texts:

. Czyhanie na Boga (Lurking for God, 1918)

. Sokrates tańczący (Dancing Socrates, 1920)

. Siódma jesień (The Seventh Autumn, 1921)

. Wierszy tom czwarty (Poems, Volume Four, 1923)

. Murzynek Bambo (Bambo the little Negro, 1923)

. Czary i czarty polskie (Sorcery and Deuces of Poland, 1924)

. Wypisy czarnoksięskie (The Reader of Sorcery, 1924)

. A to pan zna? (And do you know it?, 1925)

. Czarna msza (Black Mass, 1925)

. Tysiąc dziwów prawdziwych (A Thousand Real Curiosities, 1925)

. Słowa we krwi (Words in Blood, 1926)

. Tajemnice amuletów i talizmanów (The Secrets of Amulets and Talismans, 1926)

. Polityczna szopka cyrulika warszawskiego (The Political Puppet Theatre of a Warsaw Barber, 1927)

. Rzecz czarnoleska (A Tale of Czarnolas, 1929)

. Jeździec miedziany (The Bronze Horseman, 1932)

. Biblia cygańska i inne wiersze (Gypsy Bible and Other Poems, 1932)

. Jarmark rymów (Rhyme Market, 1934)

. Polski słownik pijacki i antologia bachiczna (The Polish Drunkard’s Dictionary and the Bacchic Anthology, 1935)

. Treść gorejąca (Burning Content, 1936)

. Bal w Operze ( Ball at the Opera,1936, published 1946)

. Kwiaty polskie (Polish Flowers,1940-1946, published 1949)

. Pegaz dęba, czyli panoptikum poetyckie (Pegasus Rearing, or a Poetic Panopticum, 1950)

. W oparach absurdu (In the Fumes of Absurdity, 1958)

Piękne druki międzywojnia

W warszawskiej Zachęcie można obejrzeć interesujące książki i czasopisma, wchodzące w skład wystawy pt. „Sztuka wszędzie”.

Zwiedzaniu sali, w której zgromadzono piękne druki towarzyszy refleksja dotycząca źródeł specyficznej i natychmiast rozpoznawalnej grafiki dwudziestolecia międzywojennego. Artyści, dzięki którym wykształcony Polak za wzorzec książki czy czasopisma uważa dzieło wydrukowane polską antykwą lub czcionką autorską, staranie oprawione, zawierające ilustracje w duchu polskiego Art deco, wyszły przede wszystkim z kręgu stołecznej Akademii Sztuk Pięknych. Grafika, zawierająca odrealnione postacie i przedmioty poddane personifikacji,  pogłębia przeświadczenie, że książka jest nie tylko przedmiotem.

Przybysza z „Willi pod Wiewiórką” interesowały przede wszystkim eksponaty związane z Marią i Jerzym Kuncewiczami. Reprodukujemy zatem okładkę „Bluszczu” i „Skamandra”. Pierwsza jest dziełem Ludwika Edmunda Bartłomiejczyka, drugą zaprojektował Antoni Słonimski, nie tylko pisarz, ale i profesjonalny grafik. Ponieważ życie i dzieło Kuncewiczów to powieść szkatułkowa, zatem hasło „piękne druki międzywojnia” prowadzi do następujących tematów, które będą wkrótce rozwinięte:

1. Skandal wokół Przymierza z dzieckiem Marii Kuncewiczowej, wydrukowanego w „Bluszczu”.
2. Skamandryci w „Willi pod Wiewiórką” we wrześniu 1939.
3. Jak Jerzy Kuncewiczów pomógł rodzinie Mortkowicza po śmierci wydawcy?
4. Dlaczego kwartalnik literacki domu Kuncewiczów „Klematis” nosi właśnie taką nazwę?

Wystawie „Sztuka wszędzie”. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 1904-1944” towarzyszy wielka, staranna publikacja książkowa, stworzona według koncepcji Maryli Sitkowskiej, kuratorki wystawy. Rozdział Sztuka książki napisała Agnieszka Szewczyk, pracownica Muzeum ASP w Warszawie i redaktor kwartalnika „Aspiracje”, pisma warszawskich uczelni artystycznych.

Wystawa będzie czynna do 26 sierpnia 2012.