W październiku obchodzimy 80. urodziny Sylvii Plath (1932–1963), amerykańskiej pisarki (niemiecko-austriackiego pochodzenia), od dziecka zmęczonej życiem, o którym tak pisała:
„[…] gdziekolwiek bym się znalazła – na pokładzie statku czy przy stoliku paryskiej kawiarni – to i tak w gruncie rzeczy tkwiłabym tylko pod szklanym kloszem własnej udręki, pławiąc się we własnym skisłym sosie.”
Ulubionym zajęciem dziennikarzy są analizy życia erotycznego Sylvii, jej męża, angielskiego poety z hrabstwa York, Teda Hughesa (1939–1998), którego straciła na rzecz Assii Wevill (1927-1969), której ojciec, lekarz, był Żydem z Rosji a matka luteranką z Niemiec.
Osobnym wątkiem jest fatum ciążące na osobach dramatu, które cierpią i giną jak w greckiej tragedii. Dramatyczna i niepotrzebna była śmierć ojca pisarki, Ottona, profesora zoologii i filologii germańskiej na Harvardzie. Profesor Plath umarł, kiedy Sylvia Plath miała 8 lat. Zarówno pisarka, jak i Assia Wevill giną śmiercią samobójczą. Wevill umiera zatruta gazem razem z czteroletnią córeczką ze związku z Hughesem. Wkrótce, pod wpływem tragicznych wydarzeń w rodzinie, odchodzi matka poety, natomiast w wieku 47 lat popełnia samobójstwo profesor oceanografii, Nicholas Hughes, syn Sylvii i Teda. Miał zaledwie rok, kiedy umarła jego matka, ale o oczach syna tak pisał jego ojciec w jednym z wierszy:
„[…] Became wet jewels
The hardest substance of the purest pain
As I fed him in his high white chair.”
Właśnie — literatura. Nie wolno wyciągać pochopnych wniosków z arbitralnie interpretowanych wydarzeń. Uprawnione konstatacje można jedynie wydobyć z dzieł Sylvii Plath i Toma Hughesa, którego utwory, nawet te ekspresjonistyczne, choć pisane z myślą o dzieciach, rzucą światło na osobowość autora. Dopiero twórczość pokaże, ile jest prawdy w rzekomo okultystycznych pasjach jego matki. Szczególnym zbiegiem okoliczności można odwołać się także do twórczości Assii Wevill. Była tłumaczką Jehudy Amichai — współautorką zbiorów Poems of Jerusalem and Love poems , do nabycia w dużych księgarniach internetowych.
Pisarką, autorką 16. książek, jak również malarką, jest córka Sylvii i Teda Hughesa — Frieda (ur. 1960).
ALE KSIĄŻKI / AND YET THE BOOKS 
Well documented! Thank you!!
Thank you, Clanmother.
There is a shortest story on a group of talented and beautiful people involved in almost Greek tragedy. What does their suffering means for us? Can we find a reason of their hard fate? It is impossible to point source of pain but we can build our sensitiveness and our own freedom when we start reading books written by Sylvia, Ted, Frieda Hughes, even Assia — translator of Y. Amichai, under her first maiden name Gutmann,
It is my “birthday gift” for Sylvia Plath.
Nawet nie wiedziałam, że w październiku obchodzimy urodziny Sylvii Plath. W takim razie czytam „Szklany klosz” jeszcze raz, pierwsza i jedyna przeczytana przeze mnie książka tej autorki.
Zapraszam do siebie.
http://www.modernnovel.wordpress.com